Vijf maanden geleden maakte zij de overstap van de Universiteitsbibliotheek naar Parnassos Cultuurcentrum. In haar oriëntatie op een volgende loopbaanstap werd ze enthousiast over de manier waarop de universiteit studenten helpt met een bredere vorming en talentontwikkeling. In dat kader kwam ze in aanraking met Parnassos Cultuurcentrum, onderdeel van het Centrum voor Wetenschap en Cultuur (CWC). Corina: “Ik had geen idee dat deze rol eraan zat te komen totdat mijn voorganger ineens vertelde dat ze na 18 jaar weg ging. Toen begon het wel te kriebelen.”

Wie is Corina?

“Ik ben 44 jaar en woon al bijna 20 jaar in het mooie Utrecht-Oost, inmiddels met man en twee kinderen. Mijn achtergrond is wellicht iets anders dan van de gemiddelde universiteitscollega. Ik heb gestudeerd aan de Hoge Hotelschool en heb jarenlang binnen verschillende profit- en non profitorganisaties gewerkt. In 2019 begon ik als afdelingshoofd Publieksdiensten bij de Universiteitsbibliotheek binnenstad. Later kwam daar ook de locatie op het Utrecht Science Park bij.”

Wat vind je zo leuk aan Parnassos?

“Dat dit een locatie is die bruist! Op de zomer- en kerstvakantie na, zijn we altijd open. 7 dagen per week. Er is altijd iets te doen. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat wordt er gemusiceerd, gerepeteerd, een van de vele cursussen gevolgd, gestudeerd en vergaderd in het CultUUrcafé en opgetreden. Die reuring is iets heel bijzonders. Dat is niet uit te drukken in geld of in een dienst. Je mag de ontmoeting faciliteren, mensen elkaar tegen laten komen en letterlijk een podium geven. Daarbij dragen we echt bij aan het studentenwelzijn. Ook vind ik het bijzonder dat Parnassos – gevestigd middenin de binnenstad – zowel een sterke connectie heeft met de universiteit als met de stad Utrecht. ”


De vorige directeur zat 18 jaar bij Parnassos. Voor welke erfenis ben je haar dankbaar?

“Het is natuurlijk ongekend dat iemand met zo veel bezieling, inzet en plezier bij deze organisatie heeft gewerkt. Er is een enorm creatief fundament gelegd, o.a. in de nauwe samenwerking met de 8 studentenmuziekgezelschappen en een zeer uitgebreid cultureel netwerk, zowel binnen als buiten de universiteit. Dat is een basis waar ik samen met het team verder op kan voortbouwen.

Naast dat er bij Parnassos nu ongeveer 120 cursussen per jaar gegeven worden, door 60 freelance professionals uit de creatieve en culturele wereld aan 3000 cursisten, heeft zij geïnvesteerd in de studentenmuziekgezelschappen. Sommigen bestaan al 200 jaar en dat is bijzonder. Dat is iets wat voorbij onze dood voortgaat. Het zijn hele inclusieve communities waar je mag zijn wie je bent, mag leren, proberen en ontdekken wat je leuk vindt en je grenzen mag verleggen. Een wetenschapper zou kunnen promoveren op de cohesie en continuïteit die je in die groepen ziet. Zo zagen we direct na de coronaperiode, die natuurlijk een enorme impact heeft gehad op de hele cultuursector, dat mensen Parnassos en elkaar weer heel snel wisten te vinden. En we zagen dat de gezelschappen – ook al wisselt de samenstelling jaarlijks voor een groot gedeelte – toch elke keer weer in de prijzen blijven vallen. Ik kan het niet verklaren; want als je bij een restaurant met een Michelinster de keukenbrigade verandert ben je geheid je ster kwijt. Dus dat moet je koesteren denk ik. En er af en toe bij stilstaan hoe bijzonder dit is.”

Wat hoop jij Parnassos te kunnen geven?

“Soms wellicht in een nieuw jasje, maar ik wil tradities kunnen behouden. Daarnaast hoop ik de positie van Parnassos nog verder te kunnen versterken voor de toekomst. Dat betekent dat je ook moet kijken hoe je slim kunt samenwerken. Is je organisatie goed ingericht? Waar zitten de kansen? Bijvoorbeeld op het gebied van de brede vorming die wij bezoekers kunnen bieden of de bijdrage die we kunnen leveren aan public engagement. Het CWC weet al op veel manieren een breed en divers publiek bij wetenschap te betrekken; denk aan het Betweter festival. Ook binnen Parnassos proberen we kunstenaars en wetenschappers elkaar steeds meer te laten inspireren. Een voorbeeld hiervan is de Parnassos filmclub waarbij we na afloop van een film een dialoog tussen wetenschapper en publiek faciliteren.

Verder wil ik vooral veel plezier brengen. Wil ik mensen het gevoel geven dat ze welkom zijn. Dat is denk ik ook inherent aan mijn achtergrond van de hotelschool. Ik doe het niet voor mezelf. Ik doe het echt om als organisatie iets moois te kunnen bieden.”

Waar kijk je naar uit dit jaar?

“Allereerst naar het UUnited muziekfestival wat op 21 maart plaatsvindt in TivoliVredenburg. Dat belooft een spektakel te worden waarbij we al onze studentgezelschappen samen met een line-up van andere artiesten een podium geven. Daarnaast bestaat Parnassos dit jaar 30 jaar. In het kader van dat lustrum programmeren we allerlei kleine en grote activiteiten. Voor het een koop je van tevoren een kaartje, voor het ander kun je gewoon aanhaken. Hou de agenda dus vooral in de gaten.”